Merdivenden İnen Çıplak: “Marcel Duchamp” (Guillaume Apollinaire, 1913)

tarihinde gönderilmiş tarafından

“Merdivenden İnen Çıplak”, 1912
Marcel Duchamp

(…) çok az ressamın gelip geçtiği ‘edebiyat’ sanatsallığını kaybetmiş olsa da ‘şiir’ kaybetmemişti. Biçimler ve renklerden besleniyordu; görünümler yaratmak için değil, doğanın kendisi ve onun biçimleri için, ve onsuz yapmak istedikleri ile her onsuz yapma eğilimi sırasında ressamları umutsuzluğa düşüren formel renklerle bütünleşmek için.

(…)
Bütün insanlar, etrafımızda dolaşan bütün varlıklar hatıramızda izler bırakmıştır ve bu yaşam izlerinin taranabilecek, detayları kopyalanabilecek bir gerçekliği vardır. Bu izler, aynı zamanda, tamamen entelektüel bir operasyon ile bireysel karakterleri biçimsel olarak belirtilebilecek bir kişilik elde eder.

Marcel Duchamp’ın tablolarında varlıkların bu izleri vardır.
(…)

Bu sanat, üzerine bir fikir elde edilemeyen bir gücün eserlerini üretebilir. Özel bir rol dahi oynuyor olması mümkündür. (…)

(…) Belki de Sanat ve Halk’ı uzlaştırmak, Marcel Duchamp kadar enerjiyle meşgul, bir o kadar da estetik gayelerinde özgür bir sanatçıya nasip olacak.

Guillaume APOLLINAIRE
Méditations ésthetiques, Les peintres cubistes, 1913
Çeviren: Caner Can (a booklet printed by SUB PRESS/Şenol Erdoğan)