ARTİSTİK JİMNASTİK (Emir Alisipahi)
önsöz;
deniz; kendinin ne denli derin ya da sığ olduğunu tasvir etmek zorunda değildir.
görebilmek; nitelikli ve ciddi bir iştir.
arif ola-nı-bilmenin diyeti budur
“Artistik Jimnastik”
sönmeden evvel harlandı,
kükreyerek mumun fitili.
yenmiş istanbul’u besbelli!
çölde bir vaha gibiydi,
şehvetin hayrat çeşmesi.
serapta debelenir hoyrat öküzler,
sihirbazın foyasından bihaber.
ne derin çukurdur ki kibir,
imameden şaşırtır kıbleyi!
insan eti dişlersin, ey cani!
tükür! tükür! tükür! tükür!
dilinden düşmezdi kuşkusuz,
ahkâm kesen beylik lafları.
belindeydi çekoslovak tabancası.
yüktür kamburundan arta kalan,
paslı dudağını yaladı.
ölümü anımsadı.
telaşı vardı.
hüzünlüdür artık yaşanırken gece
görmez misin?
ne güçtür hakikatin andını içmek.
ne güçlüdür, her bir hecesinde.
gaflete düşürür aydınlığı beklemek,
zifirî karanlıkları öpmeden.
geceleyin.
duvardan ilhamda isyan haktır,
duvarlar katıksızdır, soğuktur,
duvarlarda asıktır yüzün,
geceleyin.
topraktan çıkan böcekler,
suratıma sevgi kusarken,
tan’dan düşen taştır,
kararan kömürcesine,
zatımı görünce.
geceleyin.
zaman size tüküre dursun,
mahremim! beni bekle…
hatip talkım veredursun,
susadım ân’ın kör gölgesinde.
geceleyin.
muğlak ruhlar titrerken,
soyulmaya da hazırken,
bankalar ve kadınlar,
parmaklarımda ulur marifetim,
geceleyin.
hararetle devinir,
gıyabında islerin.
iniltimi duyar gibisin!
ele veriyor açlığını gözlerin.
geceleyin.
çalmayın kapımı!
çığırmayın dizlerimde!
sokak lambasıyla avunurken,
bıraktım haklı olmayı!
geceleyin.
kanlarınıza ekmek bana bana,
rabbena hep bana yenirken,
yaralarınıza tampon niyetine,
balya balya peçete basılırken,
ağzını eğip boynunuzu büktü,
kusmuğunu geviş getiren.
siyahın hiçliğini kavrarken,
şahsiyetimdi elime ölen.
geceleyin.
güzeldi her şey az iken.
ekmek de.
umutlar hâlâ ekmekte!
Ayrıca bkz: Sıfatsız Tamlama
