“Fecaat” (Cem Onur Seçkin)
aklımın kösnül çukurunda
iğdiş edilmiş anılar
dinleyin
inlemekten vazgeçerek
şu hilkat pencerelerini
eski sevdiceğimin süt dişlerinden
düşmüş yalnızlıklar edindim kendime
emzirmişti kaşarlanmış göğüslerinde
alelade herifin tekini
hiç görmediğim yüzlerin
çizgisini çalarak
masumiyeti yitmiş bir cariye gibi
devirmişti sevgisini
bilirsin
aşkın yoktu eczanesi
ve yalvarıyordum yine
sağırlıktan ağırlaşmış
ağlamaktan yüzü kesilmiş
______________________göklere
kaldırıyordum varlığımın
dört bir yanından cenazesini
açtığım bu sığdan ellerimle
ve tabutumun çivilerini hıçkırtarak
sen aciz
her çakır
her atlasyelkenli
her kötü
ve her lanetli
aşkın yanında haciz
kimi katil kim vaiz
izbeler yaratır kafiyelere
taşırır yataklarından ödüncü
sevgisiz
sen yalancı
titriyor göğsün
şafağın gümüş karanlığına
şişerken ellerin dolu irinli
rahmeti yitirmiş
bir peygambersin
______________şuara’da
[bir yalnızlık telaşesi
böyle kendime seslenişin]
ve aklımın kemikleri sızlıyor
şakaklarımda aşkın edilgen dokusu
tavan aralarından sıhhatsizce dinleyin
hangi tenlerle çığlık çığlığa kokusu
Cem Onur SEÇKİN
Ağustos 2021
Ayrıca bkz: Sinek Balesi
