BİR KAÇIĞIN SÖYLEMLERİ (Batuhan Çağlayan)
Fokurdayan sularda, bugün, susmuştur
tersyüzlü bulutlar – beyaz yağmurdur
yağan, kabuklaştıran gökteki körlüğü.
Hareketsiz kafatası, toz–anlarında
sesi sökülerek derisinin, bir beyni
çıkarmıştır; patlayan, sözcük–aya.
Kırkayak pişiren tavalarda (TEKRAR EDİYORUM)
kırkayak pişiren tavalarda, süpürdüm
süpürgeotlarını: Kırçıl seslerde içilen
araba adımlarından, çakıl yürümesinden,
duvar zıplamasından ve saat çırpınmasından
yetişen, rutubetli, dikitlerde duran
buzul ve buzcul bitkileri – yakaladım
süpürdüğüm sapaklara doğru, Gün’ün
sonunda, madenin başlangıcında, sonda.
Soluk gazete başlıklarındaki hayatımızı
kaynattım sözcükleriyle haberlerin
ve patlayan, sözcük-aya kafatasının.
Hortlak şekiller kovalamakta yüzeylerimi
ve dur, TEKRAR EDİYORUM, dur ve
emsin beni kökleri ağaçların, işitiyorum ki
sanal’a kanal’ize olacak dünya – ben de
geri çekilmeliyim, emsin beni kökleri ağaçların
ve dursun sözcük-aya kafatasım. PATLASIN.
